احتمالاً می‌دانید که کابل مسی شبکه شیلددار و بدون شیلد در دو نوع افشان یا مفتول عرضه می‌شود. ملاحظات زیادی در مورد انتخاب وجود دارد، از آن جمله استانداردها، محیط، کاربرد و هزینه است. بیایید نگاهی به تفاوت ها و ملاحظات بیندازیم تا بتوانید تصمیم بگیرید که کدام نوع کابل برای نصب مناسب است.
تفاوت بین کابل افشان با کابل مفتول مسی
اولین تفاوت بین کابل افشان و مفتولی در نحوه ساخت آنها است: اصطلاحات افشان یا رشته ای و مفتول به ساخت واقعی هادی های مسی درون کابل اشاره دارد.
- در یک کابل شبکه افشان، هر یک از هشت هادی مسی از چندین رشته سیم‌هایی با ضخامت کمتر تشکیل شده‌اند که به طور متحدالمرکز در یک مارپیچ، بسیار شبیه به یک طناب، به هم پیچیده شده‌اند. سیم رشته ای معمولاً به صورت دو عدد مشخص می شود که عدد اول نشان دهنده مقدار رشته ها و عدد دوم نشان دهنده قطر رشته ها است. به عنوان مثال، یک 5X23 (گاهی اوقات به عنوان 5/23 نوشته می شود) نشان می دهد که 5 رشته سیم 23 AWG وجود دارد که هادی را تشکیل می دهند.
- در یک کابل شبکه مفتولی، هر یک از هشت هادی از یک سیم با ضخامت بالاتر تشکیل شده است. کابل مفتول مسی تنها با یک عدد گیج برای نشان دادن اندازه هادی، مانند 24 AWG مشخص می شود. خواه یک کابل یک، دو یا چهار جفت باشد، ضخامت هادی نشان دهنده ی مشخصات کابل است.
این منجر به قابل توجه ترین تفاوت می شود: انعطاف پذیری.
کابل های افشان بسیار انعطاف پذیرتر هستند و می توانند خمش بیشتری را تحمل کنند. با این حال، در محل های اتصال، آن رشته های انعطاف پذیر می توانند به مرور زمان شکسته یا شل شوند. کابل‌های مفتول محکم تر هستند و در صورت خم شدن زیاد می‌توانند بشکنند، اما هادی‌های مفتولی در طول زمان شکل خود را حفظ می‌کنند و به درستی در کیستون ها، پچ‌پنل‌ها و بلوک‌های اتصال قرار می‌گیرند.
یک تفاوت کمتر آشکار بین کابل شبکه مفتول و افشان، عملکرد آن است. به طور کلی، کابل های مفتول رسانای الکتریکی بهتری هستند و ویژگی های الکتریکی برتر و پایدار را در محدوده وسیع تری از فرکانس ها ارائه می دهند. آنها همچنین کمتر تحت تأثیر لرزش یا خوردگی هستند، زیرا سطح مقطع کمتری نسبت به هادی های افشان دارند.
مفتول مس همچنین می تواند جریان بیشتری نسبت به سیم افشان داشته باشد. هادی ها با AWG بالاتر (نازک تر) نسبت به هادی های با AWG پایین تر (ضخیم تر) تلفات بیشتری دارند. کابل های افشان 20 تا 50 درصد تضعیف بیشتری نسبت به مفتول نشان می دهند (20 درصد برای 24 AWG و 50 درصد برای 26 AWG). از آنجا که سطح مقطع یک هادی رشته‌ای تماماً مسی نیست (مقدار هوا در آن وجود دارد)، آنها همچنین مقاومت DC بیشتری نسبت به کابل‌های مفتولی دارند.
کابل افشان بهتر است یا مفتول
وقتی صحبت از لینک های شبکه ی 90 متری به میان می آید، چاره ای نیست: چه کابل شبکه شیلددار یا بدون شیلد، هر دو استاندارد TIA و ISO/IEC به کابل مفتول نیاز دارند. کابل شبکه افشان (24 و 26 AWG) محدود به پچ کورد شبکه و طول 10 متر در یک لینک 100 متری است.
از آنجایی که کابل‌های افشان انعطاف‌پذیرتر هستند و می‌توانند خمش را تحمل کنند، کابل‌های پچکورد عالی برای اتصالات تجهیزات در جایی که کابل‌ها اغلب خم می‌شوند و دستکاری می‌شوند، ایجاد می‌کنند. در لینک حداکثر 10 متری، افزایش تلفات و مقاومت، عاملی در عملکرد کلی لینک نیست. با این حال، پچ‌کوردهای افشان کوچک‌تر 28 AWG که به دلیل ضخامت کمتر، دارای محدودیت‌هایی هستند.
با این حال، محیط های اداری موقعیت‌های خاصی هستند. آنها با پیکربندی مجدد منظم روبرو هستند و ممکن است به یک سیستم کابل کشی انعطاف پذیرتر نیاز داشته باشند. در این تاسیسات، استانداردها به پچ کوردهای رشته ای اجازه می دهد تا بیش از 10 متر از کانال را اشغال کنند. با این حال، اگر از بیش از 10 متر کابل رشته‌ای در یک کانال استفاده می‌کنید، استانداردهای صنعتی برای تطبیق با تلفات ورودی بیشتر و مقاومت DC، نیاز به کاهش طول کلی کانال دارند.