رنگ بندی فیبر نوری

چگونه کد رنگ بندی کابل فیبر نوری را شناسایی کنیم؟

کد رنگ بندی ژاکت بیرونی کابل فیبر نوری

ژاکت کابل فیبر نوری از انواع مختلفی از مواد ساخته شده است. ژاکت های بیرونی رنگی یا چاپی ممکن است در کابل های فیبر بیرونی کارخانه و یا در محل استفاده شود. به عنوان مثال، کابل های توزیع فیبر نوری، پچ کورد فیبر نوری، و غیره.

در استاندارد EIA/TIA-598  کدهای رنگ ژاکت برای انواع مختلف فیبر نوری مشخص شده است. هنگام انتخاب سازگاری با کانکتورها و محیط برنامه، مهم است که نوع ژاکت را در نظر بگیرید. بنابراین برای کابل فیبر نوری که فقط یک نوع فیبر دارد، به راحتی می‌توانیم آن را از روی رنگ ژاکت تشخیص دهیم. مگر اینکه در صورتی که روکش بیرونی کابل محل حاوی بیش از یک نوع فیبر باشد، باید از یک نوشته چاپی برای شناسایی مقادیر و نوع فیبر داخل کابل استفاده کند.

به عنوان مثال: 12 Fiber 8 x50/125, 4 x62.5/125

کابل‌های اصلی با فیبرهای مالتی مد نارنجی رنگ ( کابل OM1 و OM2)، آبی رنگ (OM3) و بنفش رنگ (OM4) هستند.

کابل های اصلی با فیبرهای سینگل مد زرد هستند.

فیبرهای ترکیبی (هیبرید) مشکی هستند.

کابل های Indoor/Outdoor  با هر فیبری یا بدون فیبر دیگری مشکی هستند.

کد رنگ روکش انواع فیبر نوری

نکته:

– روکش های طبیعی با ردیاب های رنگی ممکن است به جای روکش های تک رنگ استفاده شود.

– به دلیل کاربردهای محدود این فیبر ها، نامگذاری باید بین سازنده و خریدار نهایی توافق شود.

– رنگ های دیگر را می توان استفاده کرد مشروط بر اینکه چاپ روی روکش بیرونی طبقه بندی فیبر ها  را مشخص کند.

– برای برخی از انواع کاربردی کابل (مانند کابل‌های پلنیوم)، ممکن است مواد روکش رنگی در دسترس نباشد. رنگ‌های روکش متمایز برای سایر انواع فیبر ممکن است

کد رنگ بندی فیبر نوری داخل کابل

در داخل یک کابل مولتی فیبر، فیبرهای جداگانه با کد رنگ فیبر نیز مطابقت دارند. آنها اغلب با روکش های رنگی، بافرها یا لوله های روی هر فیبر از یکدیگر متمایز می شوند. طبق استاندارد  EIA/TIA-598، فیبرهای داخلی در یک گروه 12 تایی کد رنگی دارند و در جهت عقربه های ساعت شمارش می شوند. حداکثر 24 رشته مجزا را می توان به تولید کرد و پس از آن، آنها را معمولاً در لوله هایی که هر کدام شامل 12 رشته است تقسیم می کنند. بنابراین دو حالت برای پچ کوردهای مولتی فیبر وجود دارد:

– برای کابل هایی که از چندین لوله بافر تشکیل شده اند که هر کدام دارای 12 رشته یا کمتر هستند. هر لوله با همان کد رنگ فیبر شماره گذاری می شود.

– برای کابل هایی که بیش از 12 رشته دارند، کد رنگ تکرار می شود. هر گروه 12 رشته ای به روش های منحصر به فرد دیگری مانند افزودن یک نوار یا برخی علائم خاص دیگر به گروه جدید شناسایی می شود.

شایان ذکر است، می توان هر تار فیبر نوری را به پیگتیل فیبر نوری هم رنگ خودش فیوژن کرد.

بیشتر بدانید: فیوژن فیبر نوری

کد رنگ کانکتور

کد رنگ کانکتور نیز بخشی از کد رنگ پچ کورد فیبر نوری است. در داخل یک کابل مولتی فیبر، فیبرهای جداگانه با کد رنگ فیبر نیز مطابقت دارند. آنها اغلب با روکش های رنگی، بافرها یا لوله های روی هر فیبر از یکدیگر متمایز می شوند. طبق استاندارد EIA/TIA-598، فیبرهای داخلی در یک گروه 12 تایی کد رنگی دارند و در جهت عقربه های ساعت شمارش می شوند.

با این حال، با ظهور کانکتورهای فلزی مانند FC و ST، کدگذاری رنگ کانکتور دشوار می شود. بنابراین از بوت های رنگی نیز استفاده می شود. رنگ بوت ممکن است در بین تولید کنندگان متفاوت باشد.

نکته ای که باید در مورد کد گذاری رنگ به خاطر بسپارید این است که  TIA 598، یک استاندارد صنعتی است و به معنای داوطلبانه است. اگر کابل های مشکی، صورتی، زیتونی یا هر رنگ دیگری پیدا کردید تعجب نکنید.

مشتری می تواند هر رنگی را که می خواهد سفارش دهد. کانکتور aqua و کابل aqua به ما می‌گویند که کابل 50/125 OM3 یا OM4 است و برای یک پچ ‌کورد کوتاه، هیچ تفاوت واقعی بین این دو وجود ندارد. کانکتور بژ روی یک کابل نارنجی می گوید که فیبر 62.5/125 است و کابل زرد با کانکتور آبی به این معنی است که پچ کورد فیبر نوری سینگل مد با یک کانکتور رایانه معمولی است.

نتیجه گیری

کد رنگ کابل فیبر نوری سیستمی است که به ما کمک می کند انواع فیبر را به صورت بصری از روکش رنگی فیبر، کانکتور فیبر، بوت فیبر و غیره تشخیص دهیم. بنابراین، کدگذاری رنگی کابل فیبر برای ارتباطات فیبر نوری مانند کد گذاری رنگ جفت به هم تابیده تا سیم کشی مسی ضروری است.