آشنایی با قطعات سرور

سرور یک سیستم ذخیره سازی داده و یک عنصر حیاتی از زیرساخت های فناوری اطلاعات (IT) است. کسب و کارها در هر اندازه از سرورها برای ذخیره، محافظت و به اشتراک گذاری یکپارچه داده ها در دستگاه های موجود در شبکه استفاده می کنند. هر سرور شامل اجزای مختلفی است که به عملکرد آن کمک می کند. در این مقاله با قطعات سرور و عملکرد آن ها آشنا می شوید.

سرور چیست

تجارت مدرن کمتر به کاغذ و قفسه های بایگانی و بیشتر به داده های دیجیتال متکی است. با این حال، داده های شرکت شما به جایی نیاز دارد که به آن دسترسی پیدا کنید. یک سرور، فضای ذخیره سازی فایل ها و صفحات وب را فراهم می کند.

سرورها می‌توانند به شکل سخت‌افزار یا نرم‌افزار مبتنی بر ابر باشند که داده‌ها را ذخیره کرده و در صورت درخواست به گیرنده‌ها ارسال می‌کنند. گیرنده – یا مشتری – دستگاهی است که از طریق سیم یا بی سیم به سرور متصل می شود. کلاینت اطلاعاتی را از سرور درخواست می کند و سرور نیز بر این اساس پاسخ می دهد.

انواع مختلفی از سرورها وجود دارد که اهداف مختلفی را انجام می دهند. کسب و کارها از سرورها برای مدیریت منابع موجود برای دستگاه های موجود در شبکه استفاده می کنند. یک سرور می تواند کنترل کند که کدام دستگاه ها می توانند به شبکه دسترسی داشته باشند، این دستگاه ها به چه اطلاعاتی می توانند دسترسی داشته باشند، دستگاه ها چگونه می توانند ارتباط برقرار کنند و دستگاه ها کجا می توانند اطلاعات را ارسال کنند. سرورها میزبان وب‌ سایت‌ها هستند، ارتباطات ایمیل را تسهیل می‌کنند، کارهای چاپی را مدیریت می‌کنند و در غیر این صورت، داده‌ها را تا زمانی که مشتری به آن نیاز داشته باشد نگه می‌دارند.

برای اطلاعات بیشتر مقاله سرور چیست را مطالعه نمایید.

انواع سرور

چند نوع رایج از سرورها عبارتند از:

• وب سرورها: سرورهایی برای وب سایت های اینترنتی.
• سرورهای پروکسی: سرورهایی که ارتباط بین مشتری و سرور میزبان را تسهیل می کنند.
• ماشین‌های مجازی: سرورهایی که اطلاعات را از طریق نرم‌ افزار ارتباط برقرار می‌کنند.
• سرورهای پروتکل انتقال فایل: سرورهایی که فایل ها را بین رایانه ها جابجا می کنند.
• سرورهای برنامه: سرورهایی که سرویس گیرنده را به یک برنامه کاربردی متصل می کنند بدون اینکه مشتری برنامه را دانلود کند.
• سرور فایل: سرورهایی که حاوی فایل هایی هستند که چندین کاربر می توانند به سرعت به آنها دسترسی داشته باشند.
• سرورهای پایگاه داده: سرورهایی که مقادیر زیادی داده را برای پردازش چندین برنامه ذخیره می کنند.
• سرورهای ایمیل: سرورهایی که به کاربران امکان ارسال، دریافت و ذخیره ایمیل را می دهند.
• سرورهای سیستم نام دامنه: سرورهایی که نام دامنه ها را می خوانند تا آدرس IP مشتری را تعیین کنند و اطلاعات را بر اساس آن ارائه کنند.
• سرورهای پروتکل ارتباطی میزبان پویا (DHCP): سرورهایی که آدرس‌های IP و تنظیمات شبکه را به چندین دستگاه در یک شبکه بزرگ اختصاص می‌دهند.

بیشتر بدانید: شاسی سرور چیست

قطعات سرور

سرورها سیستم های پیچیده ای هستند که از قطعات متعددی تشکیل شده اند. درباره قطعات سخت افزاری ضروری سرور بیشتر بدانید.

لیست این قطعات شامل موارد زیر است:

• مادربرد
• CPU یا پردازنده
• RAM حافظه رم
• HDD هارد دیسک
• GPU پردازنده گرافیکی
• NIC کارت شبکه
• منبع تغذیه
• RAID کنترلر

مادربرد

اولین جزء قابل توجه قطعات سرور، مادربرد است. مشابه نحوه ارسال و دریافت خون قلب انسان از تمام قسمت های بدن، مادربرد نیز به هر یک از اجزای ضروری در سرور نیرو می فرستد.

یک مادربرد دارای یک برد مدار الکترونیکی با سیم هایی است که به سایر اجزای حیاتی از جمله واحد پردازش مرکزی (CPU)، حافظه دسترسی تصادفی (RAM)، مجموعه فن، چیپ ست و سیستم اصلی ورودی/خروجی (BIOS) متصل می شود.

اتصال تمام اجزای داخلی به مادربرد به هر بخش از سرور اجازه می دهد تا به عنوان یک دستگاه یکنواخت عمل کند.

مادربرد ها به دو دسته تقسیم می شود:

مادربرد غیر یکپارچه

بیشتر مادربردهای سنتی به صورت غیر یکپارچه طراحی شده اند. این نوع مادربردها مستقیماً از کانکتورهای مختلف مانند کانکتورهای پورت I/O، کانکتورهای هارد، کانکتورهای درایو CD و غیره پشتیبانی نمی کردند.

از برد توسعه برای اتصال آن کانکتورها در آن نوع مادربردها استفاده کنید، بنابراین کیس آن فضای بیشتری برای استفاده از کارت های توسعه خارجی دارد. اگر هر یک از قطعات دچار نقص شود، می توان آنها را با هزینه کم تعمیر و نگهداری کرد.

مادربرد یکپارچه

امروزه تمام مادربردها به صورت یکپارچه طراحی می شوند. این نوع مادربردها نیازی به کارت توسعه خارجی ندارند زیرا تمامی پورت ها و کانکتورها مانند پورت های سریال و موازی، IDE، درایو سی دی و غیره که روی مادربرد تعبیه شده اند اما تعمیر و نگهداری آن برای مادربرد غیر یکپارچه هزینه بر است. برخی از ویژگی ها مانند دسترسی، سرعت سریع و مقرون به صرفه به همراه ویژگی های غنی آنها وجود دارد.

فاکتورهای فرم مادربرد

در فرم فاکتور مادربرد فاکتورهای مختلفی مانند طراحی منطقی، اندازه، اجزای آن و محل قرارگیری کانکتورهای منبع تغذیه را در مادربرد اندازه گیری می کنند.

انواع مادربرد با توجه به فرم فاکتورهای مادربرد

• مادربرد AT
• مادربرد Baby AT
• مادربرد XT
• مادربرد کاملا ATX
• مادربرد Micro-ATX
• مادربرد Flex-ATX
• مادربرد LPX
• مادربرد  BTX
• مادربرد Pico BTX
• مادربرد Mini ITX
• مادربرد E-ATX

CPU قطعات سرور

CPU از قطعات مهم بعدی سرور است. این تجهیز سرور میزان منابعی را که سرور در هر زمان معین به هر جزء اختصاص می دهد را تعیین می کند. همچنین اطلاعات را برای تجزیه و تحلیل و اجرای درخواست ها زمانی که مشتری سخت افزار یا نرم افزار درخواست داده است، می خواند.

CPU یکی از تأثیرگذارترین قطعات در شکل دادن به عملکرد سرور است. هر سی پی یو دارای یک یا چند هسته پردازشی است که از محاسبات و منطق برای تفسیر ورودی داده و ارائه خروجی داده مورد نظر استفاده می کنند. یک هسته پردازشی واحد می تواند یک وظیفه واحد را اجرا کند.

افزایش تعداد هسته های پردازشی به سرور اجازه می دهد تا کارهای بیشتری را در یک زمان انجام دهد. سرورهای مدرن از هشت تا 30 هسته پردازشی استفاده می کنند.

پردازنده گرافیکی در قطعات سرور

یکی دیگر از قطعات حیاتی سرور، واحد پردازش گرافیکی (GPU) است. GPU نوعی تراشه پردازنده با یک یا چند هسته است که به وظایف پردازش گرافیکی اختصاص داده شده است. GPU سرور به دستگاه‌های موجود در شبکه اجازه می‌دهد از برنامه‌ هایی استفاده کنند که به داده‌ های بصری متکی هستند، از جمله نرم ‌افزار ویرایش تصویر یا ویدیو، نرم‌ افزار مدل‌ سازی سه ‌بعدی و برنامه ‌های مختلف طراحی.

دو نوع رایج از GPU وجود دارد: یکپارچه و گسسته. یک GPU یکپارچه با مادربرد سرور یکی است، در حالی که یک GPU  مجزا به یک کارت گرافیک قابل جابجایی متصل می شود.

یک GPU می تواند مدل های پیچیده و مجموعه داده های بزرگ را اجرا کند. در نتیجه، پردازنده‌های گرافیکی در میان مشاغلی که در زمینه یادگیری ماشینی، هوش مصنوعی و کلان داده کار می‌کنند، ضروری هستند.

کاربردهای پردازنده های گرافیکی

واحدهای پردازش گرافیکی (GPU) که ​​به دلیل نقش خود در رندر گرافیکی شهرت دارند، به ابزارهای همه کاره با برنامه‌های کاربردی در حوزه‌های مختلف تبدیل شده‌اند که به واسطه قابلیت‌های پردازش موازی استثنایی‌شان هدایت می‌شود. کاربردهای متنوع پردازنده‌های گرافیکی تأثیر تحول‌آفرین آن‌ها را در صنایع نشان می‌دهد:

• بازی

پردازنده‌های گرافیکی با ارائه گرافیک واقعی و انیمیشن‌های روان نقش کلیدی در بازی دارند. معماری موازی آنها تجربه بازی بهتری را با تصاویری واقعی و گیم پلی فراگیر تضمین می کند.

• یادگیری عمیق و هوش مصنوعی

پردازنده‌های گرافیکی نقشی اساسی در حوزه هوش مصنوعی (AI) و یادگیری عمیق دارند. معماری موازی آنها محاسبات ماتریس ضروری برای آموزش و اجرای شبکه های عصبی عمیق را تسریع می کند. این شتاب به طور قابل توجهی کارایی مدل های یادگیری ماشین را افزایش می دهد و GPU ها را به برنامه های کاربردی هوش مصنوعی تبدیل می کند.

• محاسبات علمی

در محاسبات علمی، پردازنده‌های گرافیکی کاربرد گسترده‌ای در شبیه ‌سازی و محاسبات پیدا می‌کنند. از مدل ‌سازی آب و هوا و دینامیک سیالات گرفته تا دینامیک مولکولی و اخترفیزیک، قابلیت‌های پردازش موازی GPUها محاسبات پیچیده را تسریع می‌کنند. دانشمندان از شبیه ‌سازی ‌های سریع سود می‌برند و بینش‌ها و اکتشافات سریع‌ تری را امکان‌پذیر می‌کنند.

• تصویربرداری پزشکی

سرعت پردازش کارهای تصویربرداری پزشکی، مانند اسکن MRI و CT، توسط GPU ها افزایش می یابد. شتاب GPU امکان رندر و تجزیه و تحلیل بی‌درنگ داده‌های حجمی را فراهم می‌کند و به تشخیص سریع‌تر و بهبود نتایج تصویربرداری پزشکی کمک می‌کند.

• استخراج ارزهای دیجیتال

قدرت پردازش موازی پردازنده‌های گرافیکی در استخراج ارزهای دیجیتال کاربرد دارد. محاسبات پیچیده ریاضی مورد نیاز برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها در شبکه‌های بلاک چین به‌طور مؤثر توسط GPU انجام می‌شود. ماینرهای ارزهای دیجیتال از GPUها برای مهارت محاسباتی خود در این حوزه استفاده می کنند.

RAM در قطعات سرور

RAM  یکی از دو مولفه ذخیره سازی اطلاعات و از قطعات سرور است که یک سرور در آن وجود دارد. رم برابر با حافظه کوتاه مدت است، به این معنی که سریع ترین راه را برای CPU جهت دسترسی به داده ها ارائه می دهد، اما این فقط یک مکان ذخیره سازی موقت است. خاموش کردن سرور، داده های RAM را پاک می کند.

RAM  به تعداد فرآیندهایی که یک سرور می تواند در آن واحد انجام دهد کمک می کند. سرور معمولی شامل 16 تا 32 گیگابایت رم است، به این معنی که سرور می تواند 16 تا 32 گیگابایت را در یک زمان پردازش کند. عملکرد سرور با نزدیک شدن به محدودیت RAM خود کاهش می یابد.

یک سرور با 16 گیگابایت رم، اکثر محاسبات اداری را انجام می دهد. افزایش رم به 32 گیگابایت یا بیشتر برای مشاغلی که از برنامه های سخت برای ویرایش چند رسانه ای یا یادگیری ماشینی استفاده می کنند ایده آل است. از انواع RAM می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ماژول حافظه داخلی دوگانه ثبت شده (RDIMM) : که معمولاً در سرورها استفاده می شود، RDIMM ها ثبات و تصحیح خطا را ارائه می دهند.
• DIMM کاهش بار: LRDIMM ها حتی ظرفیت بیشتر و مصرف انرژی کمتری را ارائه می دهند.
• DIMM کاملا بافر: FBDIMM در مقایسه با معماری سرورهای قدیمی در حال حاضر کمتر رایج هستند.
• رم بدون بافر (رم ثبت نشده): رم بافر نشده ساده تر از رم بافر است اما بار الکتریکی بیشتری دارد.
• رم بدون بافر به صورت زیر موجود است:
• رم دینامیک (DRAM) :نوع استاندارد رم مورد استفاده در اکثر دستگاه های مصرف کننده.
• رم استاتیک (SRAM): سریعتر و گرانتر از DRAM، SRAM اغلب در حافظه کش استفاده می شود.

فناوری های مختلف حافظه سرور

حافظه کد تصحیح خطا (ECC):

حافظه ECC برای شناسایی و تصحیح خطاها در داده ها طراحی شده است. این یک جزء ضروری برای برنامه های کاربردی حیاتی است که در آن یکپارچگی داده ها در درجه اول اهمیت قرار دارد.

ثبت (ثبت حافظه):

رجیسترها به عنوان دایرکتوری برای دسترسی به حافظه عمل می کنند. آنها عملکردهای خواندن و نوشتن را برای افزایش کارایی انجام می دهند. هنگامی که رجیسترها با ECC ترکیب می شوند، تصحیح خطای قوی را ارائه می دهند.

فناوری حافظه Chipkill:

توسعه حافظه ECC، فناوری Chipkill به سرور اجازه می دهد حتی اگر کل ماژول حافظه از کار بیفتد، به کار خود ادامه دهد. این یک افزودنی ارزشمند برای محیط های با در دسترس بودن بالا است.

حافظه Mirroring:

این حافظه را به دو کانال مجزا تقسیم می کند. اگر یک کانال از کار بیفتد، کانال دیگر به کار خود ادامه می دهد و محافظت در برابر از دست دادن داده ها را افزایش می دهد.

حفاظت از حافظه:

مکانیسم ها حقوق دسترسی به حافظه را کنترل می کنند. با تعریف افرادی که می توانند از قسمت های حافظه خاص بخوانند یا بنویسند، از خراب شدن تصادفی داده ها جلوگیری می کنید.

HDD در قطعات سرور

دومین جزء مهم از قطعات سرور، حافظه در سرور یا هارد دیسک (HDD) است. HDD  یک سیستم ذخیره سازی دائمی است.

اکثر HDD ها از یک هارد دیسک مکانیکی با دوک، پلاتر دیسک، محرک، بازوی محرک و هد خواندن/ نوشتن تشکیل شده اند. دیسک اطلاعاتی را ذخیره می‌کند که وقتی دوک و محرک دیسک را به حرکت در می‌آورند، در دسترس قرار می‌گیرد. هد خواندن/ نوشتن اطلاعات الکترومغناطیسی دیسک را به عنوان کد باینری تفسیر می کند. یک HDD همچنین دارای یک رابط است که ارتباط با مادربرد را تسهیل می کند.

HDD  به عنوان یک جزء غیرفرار، داده ها را حتی بدون برق نیز حفظ می کند. خاموش کردن سرور اطلاعات HDD را پاک نمی کند.

ویژگی های HDD

• غیر قابل فرار HDD:

یک دستگاه حافظه غیر فرار است، به این معنی که داده های ذخیره شده روی آن حتی زمانی که برق قطع می شود، باقی می مانند. این باعث می شود که آن را به یک رسانه ذخیره سازی ایده آل برای ذخیره سازی طولانی مدت داده تبدیل کند.

• ظرفیت بالا:

هارد دیسک ها می توانند حجم زیادی از داده ها را ذخیره کنند. HDD های مدرن می توانند ترابایت ها داده را ذخیره کنند و آنها را به گزینه ای ایده آل برای ذخیره فایل های بزرگ مانند فیلم ها، عکس ها و ضبط های صوتی تبدیل می کند.

• سرعت نسبتاً پایین:

در مقایسه با دستگاه های حافظه اصلی مانند رم، هارد دیسک ها نسبتاً کند هستند. زمان دسترسی به داده ها برای یک هارد دیسک معمولاً بر حسب میلی ثانیه اندازه گیری می شود، در حالی که زمان دسترسی برای RAM با نانوثانیه اندازه گیری می شود. این باعث می‌شود که HDD‌ها برای ذخیره‌سازی طولانی‌مدت مناسب‌تر باشند تا برای داده‌هایی که اغلب در دسترس هستند.

• قطعات مکانیکی:

برخلاف درایوهای حالت جامد (SSD)، هارد دیسک‌ها دارای قطعات مکانیکی هستند که می‌توانند در طول زمان فرسوده شوند و منجر به کاهش عملکرد یا حتی خرابی شوند. هارد دیسک‌ها حاوی دیسک‌های در حال چرخش و هد های خواندن/نوشتن متحرک هستند که در صورت ضربه یا افتادن درایو ممکن است آسیب ببینند.

• مقرون به صرفه:

هارد دیسک ها به طور کلی ارزان تر از SSD ها هستند، و آنها را به گزینه ای محبوب برای کاربرانی که از بودجه آگاه هستند تبدیل می کند. این به ویژه برای درایوهای با ظرفیت بزرگتر صادق است.

SSD در قطعات سرور

درایو حالت جامد یک دستگاه ذخیره سازی برای رایانه ها، تلفن ها، سرورها، لپ تاپ ها و سایر دستگاه ها است. بر خلاف هارد دیسک‌ها، SSD‌ها فاقد قطعات مکانیکی هستند، بلکه حافظه‌های حالت جامد، معمولاً حافظه‌های فلش NAND را شامل می‌شوند. حافظه های SSD سریعتر از هارد دیسک می نویسند و داده ها را بازیابی می کنند. SSD ها بسته به نوع SSD با استفاده از SAS، SATA یا PCIe به کامپیوتر متصل می شوند. در حالی که HDD ها هنوز برای راه حل های سازمانی برای ذخیره سازی انبوه مرتبط با داده کاوی، پردازش تراکنش ها و محاسبات ابری مفید هستند، راه حلی با انرژی کارآمد و سریعتر مورد نیاز است.

RAID کنترلر

RAID کنترلر یک دستگاه سخت افزاری یا برنامه نرم افزاری است که برای مدیریت درایوهای دیسک سخت (HDD) یا درایوهای حالت جامد (SSD) در یک سیستم کامپیوتری به منظور ایجاد یک آرایه اضافی از دیسک های مستقل (RAID) استفاده می شود. این یک فناوری مجازی سازی ذخیره سازی داده است که چندین مؤلفه درایو دیسک فیزیکی را در یک یا چند واحد منطقی برای اهداف افزونگی داده ها، بهبود عملکرد یا هر دو ترکیب می کند.

کنترل‌کننده‌های RAID در مدیریت داده‌ها و استراتژی‌های حفاظتی، به‌ ویژه در محیط ‌هایی که نیاز به در دسترس بودن و کارایی داده بالا دارند، بسیار مهم هستند. این کنترل‌ کننده‌ها مدیریت و آرایش منطقی دیسک‌های متعدد را مدیریت می‌کنند و اطمینان حاصل می‌کنند که داده‌ها در بین دیسک‌ها به گونه‌ای توزیع می‌شوند که عملکرد و افزونگی را متعادل می‌کند.

انواع کنترلرهای RAID

• کنترلرهای RAID سخت افزاری

اینها کارتهای فیزیکی اختصاصی هستند که در سرور نصب شده اند که پیکربندی RAID را مدیریت می کنند. آنها CPU و حافظه مخصوص به خود را دارند تا عملیات RAID را انجام دهند و بیشتر کارهای پردازشی را از رایانه میزبان تخلیه می کنند.

• کنترلرهای RAID نرم افزاری

راه حل های نرم افزاری RAID ،پیکربندی RAID را از طریق سیستم عامل مدیریت می کنند. این نوع به سخت افزار اضافی نیاز ندارد اما از منابع سیستمی استفاده می کند که می تواند بر عملکرد کلی تأثیر بگذارد.

• کنترلرهای RAID هیبریدی

راه‌حل‌های RAID ترکیبی هم از نرم‌افزار و هم از یک جزء سخت‌افزاری اساسی استفاده می‌کنند که معمولاً به عنوان «RAID جعلی» شناخته می‌شود، که از RAID سخت ‌افزاری واقعی ارزان‌ تر است اما برخی از مزایای آن را ارائه می‌دهد.

اتصال به شبکه

سرور تنها زمانی مؤثر است که دارای شبکه ای باشد که به عنوان کانال ارتباطی از آن استفاده کند. هر سرور راهی برای برقراری ارتباط با مشتریان از طریق شبکه با استفاده از اتصال سیمی یا بی سیم دارد.

خود شبکه یک جزء سخت افزاری نیست، اما هر سرور دارای سخت افزاری است که امکان اتصال به شبکه را فراهم می کند. نقطه اتصال روی سرور معمولا روی مادربرد است. ممکن است درگاهی برای کابل یا ورودی آداپتوری باشد که امکان اتصال به شبکه بی سیم را فراهم می کند.

هر دستگاهی که به دنبال دسترسی به داده های سرور است باید از طریق سیم یا بی سیم نیز به شبکه متصل شود. یک شبکه می تواند داده ها را از سرور به کلاینت با سرعتی در هر مکانی تا یک گیگابایت در ثانیه انتقال دهد.

کارت شبکه NIC

کارت رابط شبکه (NIC)، یک جزء سخت افزاری اساسی از قطعات سرور است. که کامپیوتر یا دستگاه را قادر می سازد به یک شبکه متصل شود. می توان آن را در مادربرد ادغام کرد یا به عنوان یک کارت توسعه روی رایانه نصب کرد که نقش ضروری آن را در شبکه های رایانه ای مشخص می کند.

NIC ها تبدیل و انتقال داده ها را بین شبکه و کامپیوتر مدیریت می کنند. آن‌ها از پروتکل‌هایی استفاده می‌کنند که نحوه قالب‌بندی و انتقال داده‌ها را تعیین می‌کنند و اطمینان می‌دهند که می‌توان آن‌ها را به درستی از طریق شبکه ارسال و دریافت کرد.

کارت های شبکه می توانند به انواع مختلفی از شبکه ها از جمله اترنت، وای فای و غیره متصل شوند و بسته به نوع شبکه و مشخصات کارت، پهنای باند و سرعت متفاوتی را پشتیبانی می کنند.

رایج ترین نوع NIC

• بی سیم

این روزها وای فای همه جا هست. شما می توانید Wi-Fi عمومی را در اکثر کافی شاپ ها، رستوران ها و پمپ بنزین ها پیدا کنید. NICهایی که به Wi-Fi متصل می شوند از یک آنتن برای ارسال داده ها به روترهای Wi-Fi از طریق سیگنال های فرکانس رادیویی استفاده می کنند. این آنتن معمولاً در داخل لپ‌تاپ‌ها پنهان می‌شود، اما در بسیاری از NIC‌های دسکتاپ، از پشت بیرون زده است.

بیشتر بدانید: روتر چیست

• سیمی

این نوع NIC با استفاده از کابل به شبکه متصل می شود. کابل های شبکه رایج ترین نوع کابل هستند. بسیاری از مادربردهای مدرن دارای یک NIC یکپارچه هستند و برخی از مادربردهای سرور دارای چندین NIC برای مدیریت ترافیک سنگین هستند.

• USB

برخلاف سایر NIC های ذکر شده، که تراشه ها یا کارت هایی هستند که مستقیماً به مادربرد رایانه متصل می شوند، این نوع از اتصال USB استفاده می کند.

• فیبر نوری

کابل های فیبر نوری بالاترین سرعت اتصال موجود را امروز ارائه می دهند. با این حال، برای استفاده از این سرعت، به یک NIC نیاز دارید که بتواند داده های دیجیتال را به نور و بالعکس تبدیل کند.

منبع تغذیه در قطعات سرور

آخرین جزء قابل توجه از قطعات سرور منبع تغذیه آن است. منبع تغذیه، جریان متناوب (AC) الکتریسیته را قبل از انتقال به مادربرد به جریان مستقیم (DC) تبدیل می کند. سرورها به دلیل حجم اطلاعاتی که پردازش می‌کنند و تعداد دستگاه‌هایی که با آن‌ها در ارتباط هستند، به قدرت قابل توجهی نیاز دارند. سرور معمولی به منبع تغذیه 300 وات یا بزرگتر نیاز دارد.

در حالت ایده آل، یک تجارت باید بر افزونگی در منبع تغذیه سرور خود تأکید کند. هنگامی که از بیش از یک منبع تغذیه با قابلیت تعویض داغ استفاده می کنید، سرور شما می تواند از طریق قطع برق و تعمیر و نگهداری برق آنلاین باقی بماند.

هر منبع تغذیه را به یک مدار جداگانه وصل کنید تا سرور بتواند در صورت سفر به کار خود ادامه دهد. افزونگی برق زمان خرابی را برای مشاغلی که به شدت به سرورهای خود متکی هستند کاهش می دهد.

انواع منابع تغذیه

• منابع تغذیه ATX

اینها رایج ترین PSU ها هستند، به ویژه در رایانه های رومیزی. آنها متناسب با کیس ها و مادربردهای استاندارد هستند و با طیف وسیعی از کانکتورها برای پشتیبانی از اجزای مختلف ارائه می شوند.

• منابع تغذیه SFX

اینها کوچکتر از منابع تغذیه ATX هستند که برای سازه های فشرده یا مینی ITX طراحی شده اند. آنها برای موارد کوچکتر که فضا محدود است ایده آل هستند، اما ممکن است اتصالات کمتری داشته باشند.

• PSU -های ماژولار، نیمه ماژولار و غیر ماژولار

غیر ماژولار: همه کابل ها به طور دائم متصل هستند. اینها معمولاً ارزان‌ تر هستند، اما می‌توانند منجر به ایجاد کابل‌های نامرتب در داخل کیس شوند.

نیمه ماژولار: برخی از کابل‌های ضروری ( مانند مادربرد اصلی و کابل‌های CPU ) به‌طور دائم متصل هستند، در حالی که برخی دیگر قابل جدا شدن هستند که به شما با مدیریت کابل انعطاف‌پذیری می‌دهد.

کاملاً ماژولار: همه کابل‌ها قابل جدا شدن هستند و سازماندهی کابل‌ها را آسان‌ تر می‌کند و فقط از کابل‌هایی که نیاز دارید استفاده می‌کند و در نتیجه ساختاری مرتب ‌تر ایجاد می‌کند.