تجهیزات شبکه چیست

شبکه‌های رایانه‌ ای نیروی نادیده‌ای است که دنیای به هم پیوسته ما را در عصر دیجیتال پر سرعت، زمانی که اطلاعات با سرعت نور حرکت می‌کنند، هدایت می‌کند. این به عنوان پایه ای برای بسیاری از عملکردهای ارتباطی فعلی مانند تبادل ایمیل، پخش ویدیوهای HD و برگزاری جلسات مجازی عمل می کند. برای ایجاد این شبکه، تجهیزاتی مورد نیاز است. در این مقاله، به اینکه تجهیزات شبکه چیست؟ می پردازیم. در ابتدا به سراغ مفهوم شبکه های کامپیوتری برویم.

شبکه های کامپیوتری چیست؟

شبکه کامپیوتری سیستمی است که چندین کامپیوتر مستقل را برای تبادل منابع و داده ها به یکدیگر متصل می کند. ارتباط بین کاربران با ادغام رایانه ها و سایر فناوری ها آسان تر می شود.

به هر گروهی از دو یا چند سیستم کامپیوتری متصل به هم توسط تجهیزات شبکه، شبکه کامپیوتری گفته می شود. می توان از رسانه های بی سیم یا کابلی و تجهیزات شبکه برای ایجاد اتصال شبکه استفاده کرد. کامپیوترها و ابزارها با استفاده از سخت افزار و نرم افزار به هر شبکه ای متصل می شوند.

شبکه ای از کامپیوترها از انواع مختلفی از گره ها تشکیل شده است. این تجهیزات در یک شبکه کامپیوتری می‌توانند شامل سرورها، دستگاه‌های شبکه، رایانه‌های شخصی و انواع دیگر میزبان‌ها باشند، خواه برای اهداف خاصی استفاده شوند یا نه. روش های شناسایی آنها نام میزبان و آدرس شبکه است.

شبکه های کامپیوتری چگونه کار می کنند

شبکه های کامپیوتری از لینک ها و نود ها برای عملکرد استفاده می کنند. یک نود شبکه را می توان به عنوان تجهیزات پایانه داده مانند اتصال دو یا چند رایانه یا تجهیزات ارتباط داده مانند مودم، روتر و غیره توصیف کرد.

در این نوع شبکه ها، پیوند به هر سیم، کابل یا ناحیه باز مورد استفاده برای شبکه های بی سیم گفته می شود. به طور خلاصه، شبکه های کامپیوتری به عنوان پروتکل ها یا قوانینی عمل می کنند که ارسال و دریافت داده ها را از طریق پیوندهای لازم برای ارتباطات شبکه تسهیل می کنند. هر دستگاه دارای یک آدرس IP است که به شناسایی دستگاه کمک می کند.

اصطلاحات اساسی شبکه های کامپیوتری

• شبکه:

یک گروه به هم پیوسته از کامپیوترها و سایر تجهیزات شبکه که به اشتراک گذاری و ارتباط داده ها را تسهیل می کند شبکه نامیده می شود.

• نود ها یا گره ها:

دستگاه های دارای اتصال شبکه به عنوان گره شناخته می شوند. اینها می توانند از تجهیزات زیادی مانند سوئیچ ها، روترها، چاپگرها، رایانه ها، سرورها و غیره تشکیل شوند. برای اطلاعات بیشتر در مورد نود شبکه کلیک نمایید.

• پروتکل:

پروتکل مجموعه ای از دستورالعمل ها و قراردادهایی است که جریان داده ها را در شبکه کنترل می کند. انواع پروتکل ها شامل مواردی مانند HTTP، FTP  و TCP/IP هستند.

• توپولوژی:

پیکربندی منطقی و فیزیکی گره ها در یک شبکه به عنوان توپولوژی آن شناخته می شود. توپولوژی های شبکه اتوبوس، ستاره، حلقه، مش و درخت از جمله پرکاربردترین توپولوژی ها هستند.

• شبکه های ارائه دهنده خدمات:

این شبکه ها به کاربران اجازه می دهند تا عملکرد و ظرفیت شبکه را از ارائه دهنده اجاره کنند. ارتباطات بی سیم، حامل های داده و سایر شبکه ها نمونه هایی از شبکه های ارائه دهنده خدمات هستند.

• آدرس IP:

به هر دستگاه متصل به شبکه یک آدرس IP داده می شود که یک شناسه عددی ویژه است. شناسایی و ارتباط دستگاه با استفاده از آدرس های IP انجام می شود.

• DNS:

سیستمی به نام سیستم نام دامنه (DNS) برای تبدیل نام‌ های دامنه قابل خواندن توسط انسان به آدرس‌های IP قابل فهم توسط رایانه‌ها استفاده می‌شود.

• فایروال:

برای نظارت و مدیریت ترافیک شبکه ورودی و خروجی، فایروال یک ابزار امنیتی است. شبکه ها توسط فایروال ها در برابر خطرات امنیتی و دسترسی غیرقانونی محافظت می شوند.

کاربردها شبکه های کامپیوتری

1. مکالمه از طریق چت فوری، ویدئو، ایمیل و غیره
2. انتقال فایل ها
3. به اشتراک گذاری سخت افزار، مانند اسکنر و چاپگر.
4. تسهیل دسترسی و نگهداری اطلاعات برای کاربران شبکه ها.
5. به اشتراک گذاری سیستم عامل و نرم افزار در بین سیستم های دور.

مزایای تجهیزات شبکه کامپیوتری

برخی از مزایای کلیدی شبکه های کامپیوتری به شرح زیر است:

ذخیره سازی داده: پایگاه داده ای است که تمامی فایل هایی را که بدون مشکل در دسترس همه کاربران است نگهداری می کند.

شبکه سازی: ما می توانیم چندین کامپیوتر را با مسیریابی از طریق مسیرهای مختلف به یک اتصال متصل کنیم.

به اشتراک گذاری فایل: ما می توانیم داده ها و فایل ها را در چندین دستگاه انتقال دهیم و ارتباطات داخل شرکت را تسهیل کنیم.

امنیت از طریق مجوز: شبکه های کامپیوتری یک لایه اضافی از امنیت و حفاظت از داده ها را برای سیستم ارائه می دهد.

معایب شبکه های کامپیوتری

بدافزار و ویروس: ویروس نرم افزاری است که می تواند برنامه های دیگر را تغییر دهد تا آنها را آلوده کند. بدافزارها و ویروس ها می توانند کل شبکه را خراب کنند.

هزینه های گزاف راه اندازی: از آنجایی که علاوه بر دستگاه، تعداد زیادی سیم و کابل مورد نیاز است، راه اندازی شبکه کامپیوتری در ابتدا پرهزینه است.

از دست دادن اطلاعات: از دست دادن داده ها ممکن است در صورت خرابی سیستم رخ دهد.

مدیریت شبکه: برای استفاده صحیح از شبکه، فرد باید آموزش داشته باشد، زیرا ممکن است تا حدودی دشوار باشد.

انواع تجهیزات شبکه

ابرقدرت نادیده ای که دنیای دیجیتال ما را در حال چرخش نگه می دارد، شبکه های کامپیوتری است. این امکان را برای شما فراهم می کند که به صورت آنلاین چیزهای جدیدی بیاموزید، مکالمات آنلاین با دوستان داشته باشید و برنامه های مورد علاقه خود را تماشا کنید. شناخت این ابرقهرمان، تشخیص شبکه ارتباطی باورنکردنی را که همه ما را در عصر دیجیتال به هم پیوند می‌دهد، آسان‌ تر می‌کند.

حال با تمام این اوصاف راه اندازی شبکه های کامپیوتری نیازمند تجهیزات هستند. تجهیزات شبکه شامل دو نوع اکتیو و پسیو هستند که به صورت جامع به آن می پردازیم.

تجهیزات اکتیو شبکه

دستگاه شبکه چیست؟

به عبارت ساده، دستگاه شبکه یک دستگاه فیزیکی است که برای اتصال سایر دستگاه های فیزیکی در یک شبکه استفاده می شود. در برخی موارد، نقش آنها ارسال بسته های اطلاعاتی به مقصد است. در موارد دیگر، ممکن است به عنوان مترجم یا مسدود کردن ترافیک شبکه مشکوک عمل کند.

انواع رایج دستگاه های شبکه و کاربرد آنها

دستگاه‌های شبکه به‌عنوان واسطه عمل می‌کنند، انتقال داده‌ها را بین دستگاه‌های دیگر تسهیل می‌کنند و بنابراین نقش حیاتی در عملکرد یک شبکه رایانه ای ایفا می‌کنند. در زیر برخی از رایج ترین دستگاه های مورد استفاده در شبکه های مدرن آورده شده است:

• هاب ها
• روترها
• گیت ها
• کارت های شبکه
• مودم ها
• تکرار کننده ها
• WAP ها
• فایروال ها
• IDPS
• VPN ها

پل (Bridge)

پل شبکه دستگاهی است که چندین شبکه ارتباطی یا بخش های شبکه را قادر می سازد تا در یک شبکه واحد و یکپارچه ترکیب شوند. این فرآیند به عنوان پل شبکه نامیده می شود که از مسیریابی متمایز است.

در حالی که مسیریابی به چندین شبکه اجازه می دهد تا به طور مستقل با هم ارتباط برقرار کنند و در عین حال جدا باقی بمانند. پل زدن، دو شبکه مجزا را طوری به هم متصل می کند که گویی یک موجودیت واحد هستند. در مدل OSI، پل زدن در لایه پیوند داده (لایه 2) رخ می دهد و برای اتصال شبکه های متفاوت استفاده می شود.

هنگامی که یک یا چند بخش از این بخش ها بی سیم باشند، دستگاه یک پل بی سیم در نظر گرفته می شود. انواع مختلفی از فناوری‌های پل ‌سازی شبکه، از جمله پل‌ سازی ساده، پل‌ سازی چند پورت، و پل ‌سازی یادگیری یا شفاف وجود دارد.

دو مدل وجود دارد که می توان پل ها را در آنها راه اندازی کرد:

• پل محلی: جایی که اتصالات LAN با استفاده از کابل های LAN انجام می شود.
• پل زدن از راه دور: که در آن دو اتصال با یک شبکه گسترده (WAN) به هم متصل می شوند.

هاب

هاب که به عنوان هاب فعال یا هاب تکرار کننده نیز شناخته می شود، یک دستگاه شبکه است که چندین دستگاه شبکه کامپیوتری را به هم متصل می کند و یک بخش شبکه را ایجاد می کند. دارای چندین پورت ورودی/خروجی است که در آن سیگنال وارد شده در هر پورت به هر پورت دیگر به جز پورت ورودی اصلی بازتاب داده می شود.

یک هاب که در لایه فیزیکی کار می کند، با تقویت و ارسال مجدد سیگنال های دریافتی کار می کند. برخی از هاب ها همچنین ممکن است دارای اتصال دهنده های اضافی مانند BNC یا AUI باشند که امکان اتصال به بخش های شبکه قدیمی 10BASE2  یا 10BASE5  را فراهم می کند.

با این حال، هاب ها در حال حاضر تا حد زیادی منسوخ شده اند و در اکثر موارد، به جز در تاسیسات قدیمی یا تخصصی، سوئیچ های شبکه جایگزین شده اند. در واقع، استفاده از تکرار کننده ها یا هاب ها برای اتصال بخش های شبکه توسط استاندارد IEEE 802.3  از سال 2011 منسوخ شده است.

هاب ها در دو نوع هستند:

• هاب های ساده: فقط یک پورت برای اتصال دستگاه به شبکه های دیگر.
• هاب های چند پورت: جایی که کاربران می توانند به بسیاری از دستگاه ها متصل شوند که برخی از آنها به صورت ماژولار گسترش می یابند.

روتر

روترها دستگاه‌هایی هستند که چندین شبکه یا زیرشبکه سوئیچ بسته را به هم متصل می‌کنند و دو عملکرد اصلی را انجام می‌دهند: مدیریت ترافیک بین شبکه‌ها با ارسال بسته‌های داده به آدرس‌های IP مورد نظرشان، و اجازه دادن به چندین دستگاه برای به اشتراک گذاشتن اتصال اینترنت مشابه.

به طور معمول، بیشتر روترها به عنوان پلی بین شبکه های محلی (LAN) و شبکه های گسترده (WAN) عمل می کنند. LAN گروهی از دستگاه های متصل محدود به یک منطقه جغرافیایی خاص است که معمولاً به یک روتر نیاز دارد.

بیشتر بدانید: روتر چیست

از سوی دیگر، شبکه WAN یک شبکه بزرگ است که محدوده جغرافیایی وسیعی را در بر می گیرد و به دلیل ماهیت توزیع شده، اغلب به چندین روتر و سوئیچ نیاز دارد. نمونه‌هایی از WAN‌ها شامل سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ با مکان‌های متعدد در سراسر کشور است که برای تشکیل یک شبکه منسجم به شبکه‌های محلی جداگانه برای هر مکان نیاز دارند.

روترها در واقع می توانند به صورت ایستا یا پویا پیکربندی شوند:

• روترهای ایستا: باید به صورت دستی پیکربندی شوند و تا زمانی که تغییر نکنند ثابت خواهند ماند.
• روترهای پویا: از داده های روترهای مجاور برای اطلاع رسانی جداول مسیریابی خود استفاده می کنند.

سوئیچ

در توپولوژی شبکه، یک سوئیچ شبکه به یک روتر متصل می شود و هر دستگاهی در آن شبکه با استفاده از کابل های شبکه به سوئیچ متصل می شود. سوئیچ های شبکه در لایه پیوند داده (لایه 2) در یک مدل هفت لایه OSI (اتصال سیستم های باز) از پروتکل های شبکه استاندارد شده کار می کنند. سوئیچ ها با شناسایی آدرس MAC منحصر به فرد برای هر دستگاه، مکان ارسال بسته های داده را شناسایی می کنند. هنگامی که سوئیچ بسته ای را به یکی از پورت های شبکه دریافت می کند، از آدرس MAC استفاده می کند تا مشخص کند بسته داده را به کدام پورت ارسال کند، سپس داده ها را به دستگاه ارسال می کند.

هنگامی که سوئیچ یک بار یک بسته را در طول یک مسیر ارسال کرد، شروع به نگهداری جدول و لیستی از آدرس های MAC می کند که به آن پورت خاص متصل می شوند. این جدول را جدول جستجو (LUT) می نامند. هنگامی که یک سوئیچ بسته داده ای را با آدرس MAC دریافت می کند که ندیده است، از یک مسیر استفاده می کند، نوعی LUT که بسته را به همه دستگاه های متصل به یک پورت ارسال می کند. دستگاه با آدرس MAC منطبق در هدر بسته اطلاعات را دریافت می کند و سوئیچ آدرس را به LUT خود اضافه می کند.

انواع سوئیچ شبکه

• سوئیچ های مدیریت شده
• سوئیچ های مدیریت نشده
• سوئیچ های هوشمند
• سوئیچ های PoE
• سوئیچ های لایه 2 در مقابل لایه 3

بیشتر بدانید: تفاوت سوئیچ مدیریتی و غیر مدیریتی

دروازه یا گیت

یک دروازه به عنوان یک اتصال بین شبکه ها عمل می کند و داده ها را برای برقراری ارتباط بین شبکه های مختلف ترجمه می کند.

از لحاظ تاریخی، دروازه‌ها و روترها دستگاه‌های جداگانه‌ ای بوده‌اند، اما ترکیب آن‌ها در یک روتر رایج ‌تر شده است. به عنوان مثال، روترهای Wi-Fi خانگی می توانند هم به عنوان روتر و هم به عنوان دروازه عمل کنند و داده ها را در داخل شبکه ارائه دهند و در عین حال آن را برای دستگاه های گیرنده ترجمه کنند.

یک دروازه شبکه معمولاً از اجزای فیزیکی مانند کارت های رابط شبکه و ورودی ها و خروجی ها و همچنین نرم افزاری برای ترجمه پروتکل های شبکه و ارائه عملکردهای دروازه تشکیل شده است. این توابع را می توان از طریق نرم افزار تعریف، استقرار و کنترل کرد. همچنین ممکن است در دستگاه های دیگر مانند روترها تعبیه شود.

دروازه‌ها را می‌توان بر روی لایه‌های مختلف مدل اتصال سیستم‌های باز (OSI) مستقر کرد، اما معمولاً در لایه شبکه استفاده می‌شوند. آنها را می توان در فرآیندهای امنیتی مختلف، از جمله به عنوان یک فایروال یا سرور پروکسی برای اسکن و فیلتر کردن داده ها استفاده کرد، و می توان از آنها به صورت یک طرفه یا دو طرفه استفاده کرد که به داده ها اجازه می دهد فقط در یک جهت یا در هر دو جهت جریان داشته باشند.

NIC (کارت های رابط شبکه)

کارت رابط شبکه (NIC) که به عنوان کارت شبکه، کارت LAN یا آداپتور شبکه نیز شناخته می شود، قطعه سخت افزاری است که رایانه ها را قادر می سازد با دستگاه های دیگر در شبکه ارتباط برقرار کنند. این یک اتصال اختصاصی به شبکه فراهم می کند و شامل مدارهای لازم برای تبدیل داده های دیجیتال به سیگنال های مورد استفاده برای انتقال داده ها، مانند شبکه یا Wi-Fi است.

NIC  نشان دهنده کامپیوتر در شبکه است و با آدرس MAC منحصر به فرد آن شناسایی می شود. هنگامی که کاربر در اینترنت مرور می کند، NIC  به عنوان یک واسطه برای کامپیوتر و شبکه عمل می کند و درخواست های دیجیتال را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کند و آنها را به شبکه ارسال می کند.

دو نوع NIC وجود دارد:

• کارت های شبکه اترنت: از سوکت 8P8C  برای اتصال به کابل های اترنت استفاده کنید.
• کارت های شبکه وای فای: مستقیماً به یک شبکه بی سیم متصل شوید.

این فرآیند به صورت زیر عمل می کند: رایانه درخواستی را به NIC ارسال می کند، که درخواست را به سیگنال های الکتریکی که از طریق اینترنت منتقل می شوند به کارت شبکه وب سرور تبدیل می کند، جایی که سیگنال ها به داده هایی که توسط سرور پردازش می شود ترجمه می شوند. هنگامی که وب سرور با یک صفحه وب پاسخ می دهد، این روند دوباره برعکس اتفاق می افتد. ارتباط بین نرم‌افزار روی رایانه و NIC توسط درایور انجام می‌شود که در حافظه رایانه بارگذاری می‌شود و در حین کار ساکن باقی می‌ماند. هسته سیستم عامل دسترسی به درایور را توسط برنامه هایی که نیاز به اتصال دارند واگذار می کند.

مودم

مودم قطعه مهمی از سخت افزار کامپیوتر است که داده های دیجیتال را به فرمتی مناسب برای انتقال از طریق رسانه های آنالوگ مانند خطوط تلفن یا امواج رادیویی تبدیل می کند. این فرآیند شامل تعدیل یک یا چند سیگنال موج حامل برای رمزگذاری اطلاعات دیجیتال است که سپس از طریق رسانه منتقل می شود.

از طرف دیگر، گیرنده سیگنال دریافتی را برای بازآفرینی اطلاعات دیجیتال اصلی تغییر شکل می دهد. هدف نهایی یک مودم، تولید سیگنالی است که بتواند به طور موثر ارسال و رمزگشایی شود، بدون توجه به رسانه آنالوگ مورد استفاده. در واقع، مودم ها را می توان با طیف گسترده ای از روش های انتقال آنالوگ، از جمله دیودهای ساطع کننده نور، رادیو و موارد دیگر استفاده کرد.

همچنین، گیرنده سیگنال دریافتی را برای بازآفرینی اطلاعات دیجیتال اصلی تغییر شکل می دهد. هدف نهایی یک مودم تولید سیگنالی است که بتواند به طور موثر ارسال و رمزگشایی شود، بدون توجه به رسانه آنالوگ مورد استفاده. در واقع، مودم ها را می توان با طیف گسترده ای از روش های انتقال آنالوگ، از جمله دیودهای ساطع کننده نور، رادیو و موارد دیگر استفاده کرد.

مودم ها در سه نوع مختلف وجود دارند:

1. مودم های DSL : اغلب به دلیل استفاده از کابل های تلفن، کندترین مودم ها در نظر گرفته می شوند.
2. مودم های کابلی: سریعتر از DSL هستند زیرا داده ها را از طریق خطوط تلویزیون منتقل می کنند.
3. مودم های بی سیم: سریع ترین نوع فرستنده است که اطلاعات را بین شبکه LAN و یک ارائه دهنده خدمات اینترنتی (ISP) منتقل می کند.

مقاله مودم چیست برای اطلاعات بیشتر مطالعه گردد.

تکرار کننده

گره‌های تکرارکننده جزء حیاتی شبکه‌های رایانه‌ای هستند که وظیفه تقویت و پخش مجدد سیگنال‌های دریافتی را برای گسترش دسترسی و قابل استفاده ‌تر کردن آنها دارند.

تکرارکننده ها برای افزایش دسترسی شبکه، بازیابی سیگنال های آسیب دیده یا ضعیف و دسترسی به گره هایی که در غیر این صورت غیرقابل دسترسی هستند استفاده می شود. آنها با بزرگنمایی سیگنال دریافتی به دامنه فرکانس بالاتر عمل می کنند و آن را مقیاس پذیرتر، در دسترس تر و مناسب تر برای انتقال می کنند.

در شبکه های ارتباطی داده سیمی، از تکرار کننده ها برای گسترش انتشار سیگنال استفاده می شود، در حالی که در شبکه های بی سیم، برای افزایش اندازه سلول استفاده می شود. علاوه بر این، تکرارکننده‌ها از طیف وسیعی از انواع انتقال، از جمله انتقال‌های آنالوگ، دیجیتال و مبتنی بر نور پشتیبانی می‌کنند، که آنها را به یک جزء همه کاره و ضروری از زیرساخت‌های شبکه مدرن تبدیل می‌کند.

WAP (نقاط دسترسی بی سیم)

نقطه دسترسی بی سیم (WAP) یک دستگاه شبکه مهم است که دستگاه های دارای قابلیت بی سیم را قادر می سازد به یک شبکه سیمی متصل شوند.

بر خلاف اتصالات سیمی سنتی، WAP ها ساده و آسان برای نصب هستند، که آن را به گزینه ای مناسب برای اتصال همه رایانه ها و دستگاه های موجود در شبکه شما تبدیل می کند.

دلایل مختلفی برای استفاده از WAP برای راه اندازی شبکه بی سیم وجود دارد. به عنوان مثال، به شما این امکان را می دهد که یک شبکه بی سیم در شبکه سیمی موجود خود ایجاد کنید، دستگاه های بی سیم را در خود جای داده و قابلیت کلی شبکه خود را افزایش دهید.

علاوه بر این، WAP ها یا توسعه دهنده های مش می توانند برای افزایش دامنه سیگنال و قدرت شبکه بی سیم شما، به طور موثر “نقاط مرده” را از بین ببرند و پوشش بی سیم کامل را فراهم کنند، که به ویژه در فضاهای اداری یا ساختمان های بزرگتر مفید است. علاوه بر این، WAP ها را می توان با استفاده از یک دستگاه پیکربندی کرد، که آن را به یک فرآیند یکپارچه و کارآمد تبدیل می کند.

WAP ها می توانند:

Fat APs : یا گاهی اوقات به عنوان APهای مستقل شناخته می شود. اینها باید به صورت دستی با تنظیمات شبکه و امنیت پیکربندی شوند.

Thin APs: اینها امکان پیکربندی از راه دور را با استفاده از کنترلرها فراهم می کنند. پیکربندی شدن غیر دستی به این معنی است که می توان آنها را به راحتی پیکربندی و نظارت کرد.

فایروال

فایروال یک دستگاه امنیتی شبکه حیاتی است که به عنوان یک نگهبان عمل می کند و تمام ترافیک ورودی و خروجی شبکه را نظارت و کنترل می کند تا اطمینان حاصل شود که فقط ترافیک مجاز قادر به عبور است.

این تجهیزات در شبکه اولین خط دفاعی حیاتی در امنیت بوده اند و به عنوان مانعی بین شبکه های قابل اعتماد، داخلی و شبکه های غیرقابل اعتماد خارجی مانند اینترنت عمل می کنند. فایروال ها می توانند اشکال مختلفی داشته باشند، از جمله راه حل های مبتنی بر سخت افزار، راه حل های مبتنی بر نرم افزار و گزینه های مبتنی بر ابر، که می توانند به عنوان نرم افزار به عنوان یک سرویس (SaaS)، ابر عمومی یا ابر خصوصی (مجازی) طبقه بندی شوند.

IDPS (سیستم تشخیص نفوذ و پیشگیری)

سیستم های تشخیص نفوذ و پیشگیری از اجزای حیاتی امنیت شبکه هستند. سیستم‌های تشخیص نفوذ (IDS) شامل نظارت بر ترافیک شبکه برای شناسایی تهدیدهای بالقوه، مانند تلاش‌های سوءاستفاده یا حوادث قریب‌الوقوع است که ممکن است شبکه را به خطر بیندازد. از سوی دیگر، سیستم‌های پیشگیری از نفوذ (IPS)، نه تنها با شناسایی این حوادث، بلکه با انداختن بسته‌ها یا پایان دادن به جلسات، آن‌ها را متوقف می‌کنند. این قابلیت‌ها همچنین در فایروال‌های نسل بعدی (NGFW) ادغام شده‌اند و یک لایه حفاظتی اضافی را فراهم می‌کنند.

VPN (شبکه های خصوصی مجازی)

دستگاه VPN یک دستگاه اختصاصی است که دسترسی ایمن و از راه دور به یک شبکه خصوصی را از طریق اجرای فناوری VPN  تضمین می کند. به طور معمول در محیط شبکه قرار دارد و به کاربران مجاز امکان می دهد تا به طور ایمن به سرورها و منابع داخلی از هر نقطه خارج از شبکه متصل شوند و یک اتصال امن و خصوصی را حفظ کنند.

ایمن سازی دستگاه های شبکه تنها یک تکه از این پازل است. سطح حمله در طول 5 سال گذشته به شدت تغییر کرده است، با تهدیدهای داخلی که Active Directory را هدف قرار داده و به داده های حساس ذخیره شده در محل یا در فروشگاه های داده ابری می رسند.

بیشتر بدانید: فایروال چیست

تجهیزات پسیو

کابل کشی ساختاریافته یک رویکرد استاندارد برای طراحی و ساخت زیرساخت شبکه است. شامل نصب یک سیستم جامع از کابل‌ها، اتصالات و سخت‌افزار مرتبط برای پشتیبانی از انتقال داده‌ها، صدا و سیگنال‌های ویدئویی در سراسر ساختمان یا محوطه کاری است.

اصل کلیدی کابل کشی ساختار یافته، استفاده از یک سیستم سلسله مراتبی و سازمان یافته است که امکان مدیریت و مقیاس پذیری آسان را فراهم می کند. این بدان معناست که هر یک از اجزای سیستم کابل کشی به دقت برنامه ریزی و مطابق با استانداردهای صنعت نصب می شود و حداکثر کارایی و قابلیت اطمینان را تضمین می کند.

کابل کشی ساختاریافته معمولاً از چندین زیرسیستم از جمله کابل کشی افقی، کابل کشی ستون فقرات، اتاق های مخابراتی و اجزای منطقه کار تشکیل شده است. این زیرسیستم ها با هم کار می کنند تا اتصال بین دستگاه های شبکه و تجهیزات کاربر نهایی را فراهم کنند.

بیشتر بدانید: تجهیزات پسیو شبکه

علاوه بر این، کابل کشی ساختاریافته به گونه ای طراحی شده است که انواع مختلفی از برنامه های کاربردی شبکه مانند اترنت، فیبر نوری و فناوری های بی سیم را در خود جای دهد. این انعطاف‌پذیری امکان محافظت از آینده را فراهم می‌کند، زیرا فناوری‌های جدید می‌توانند به راحتی در زیرساخت کابل‌ کشی موجود ادغام شوند.

به طور کلی، اصول اولیه کابل کشی ساختاریافته شامل برنامه ریزی دقیق، نصب و سازماندهی کابل ها و اجزای مرتبط برای ایجاد یک زیرساخت شبکه قابل اعتماد و مقیاس پذیر است.

تجهیزات پسیو شبکه مورد نیاز سیستم های کابل کشی ساختار یافته به شرح زیر است.

سیستم‌های کابل‌کشی ساختاریافته از چندین جزء کلیدی تشکیل شده‌اند که با هم کار می‌کنند تا یک زیرساخت شبکه یکپارچه را فراهم کنند. این قطعات نقش حیاتی در تضمین جریان روان و کارآمد سیگنال‌های داده، صدا و ویدئو در سراسر شبکه دارند.

کابل شبکه

کابل شبکه ستون فقرات هر سیستم کابل کشی ساختار یافته و از تجهیزات شبکه مهم است. زیرا اطلاعات را از یک نقطه به نقطه دیگر منتقل می کنند. انواع مختلفی از کابل ها در کابل کشی ساخت یافته استفاده می شود، از جمله کابل های مسی جفت تابیده، کابل های فیبر نوری و کابل های کواکسیال. هر نوع دارای مزایای خاص خود است و برای اهداف خاصی استفاده می شود.

برای دریافت قیمت کابل شبکه در انواع گوناگون کلیک نمایید.

کابل‌های مسی جفت تابیده معمولاً برای شبکه‌های اترنت استفاده می‌شوند، در حالی که کابل‌های فیبر نوری قابلیت انتقال با سرعت بالا و مسافت طولانی را ارائه می‌دهند. کابل های کواکسیال اغلب برای سیستم های نظارت تصویری و اتصالات تلویزیون کابلی استفاده می شوند.

انواع کابل های شبکه

انتخاب کابل کشی مناسب برای کارایی شبکه، مقیاس پذیری و قابلیت اطمینان ضروری است

کابل جفت به هم تابیده

 کابل جفت به هم تابیده، از جمله بدون شیلد (UTP) مانند Cat5e و Cat6، و شیلد دار (STP)مانند Cat6a و Cat7، به دلیل مقرون به صرفه بودن و توانایی کاهش تداخل الکترومغناطیسی در شبکه رایج است. UTP معمولا برای محیط های اداری و خانگی کافی است، در حالی که STP برای مناطقی با نویز الکترومغناطیسی بالا مناسب تر است.

خرید کابل شبکه CAT6A SFTP

انتخاب شما بین UTP و STP باید هم تداخل محیطی و هم بودجه را در نظر بگیرد. کابل کشی UTP برای مدیریت و استقرار ساده است و آن را به یک انتخاب عملی برای راه اندازی و گسترش سریع شبکه تبدیل می کند. در همین حال، STP  برای حفظ یکپارچگی سیگنال در تنظیمات صنعتی با تجهیزات الکتریکی گسترده بسیار ارزشمند است.

کابل کواکسیال

کابل های کواکسیال به دلیل داشتن هسته مسی ضخیم و عایق شناخته شده هستند که آنها را برای سرویس های تلویزیون و اینترنت در فواصل طولانی با کمترین اتلاف سیگنال ایده آل می کند. این کابل ها بادوام هستند و محافظ در برابر تداخل بسیار خوبی را ارائه می دهند، اما نصب آن ها حجیم تر و چالش برانگیزتر از کابل های جفت تابیده است.

کواکسیال برای محیط هایی که نیاز به انتقال پایدار، در فواصل طولانی و استحکام فیزیکی دارند، یک انتخاب محکم است. قابلیت اطمینان کابل های کواکسیال آنها را برای تاسیسات خارجی که قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی نگران کننده است، مناسب می کند. علاوه بر این، قابلیت های پهنای باند بالای آنها، ارائه خدمات قابل اعتماد را در سناریوهای با تقاضای بالا تضمین می کند.

برای اطلاعات بیشتر مقاله کابل کواکسیال چیست را مطالعه نمایید.

کابل فیبر نوری

کابل‌ فیبر نوری که یکی دیگر از تجهیزات شبکه است، از نور برای انتقال داده‌ها استفاده می‌کند که سرعت‌های فوق‌العاده بالا و ارتباطات طولانی‌ مدت را بدون تخریب سیگنال تسهیل می‌کند. کابل فیبر در حالت سینگل مد برای ارتباطات دوربرد و مالتی مد برای مسافت های کوتاه تر ارائه می شود. علیرغم هزینه های بالاتر و الزامات نصب پیچیده، فیبر نوری برای به حداکثر رساندن عملکرد و محافظت از شبکه شما در آینده بهینه است.

مصونیت فیبر نوری در برابر تداخل الکترومغناطیسی، آن را به گزینه ای عالی برای مراکز داده و سایر زیرساخت های حیاتی تبدیل می کند. علاوه بر این، مقیاس پذیری فناوری فیبر نوری نیازهای رو به رشد داده های شرکت های مدرن را برآورده می کند.

پچ کورد

 پچ کورد شبکه یا پچ کابل، که پرمصرف ترین تجهیزات شبکه است، کابل‌ های کوتاه و انعطاف ‌پذیری هستند که برای اتصال دستگاه‌های شبکه، مانند اتصال رایانه‌ها به سوئیچ‌ها، حیاتی هستند. در انواع و طول های مختلف موجود هستند و به سازماندهی و کارآمد نگه داشتن شبکه شما کمک می کنند. هنگام انتخاب کابل های پچ، اتصالات دستگاه و نیازهای خاص شبکه خود را در نظر بگیرید.

این کابل ها برای عیب یابی و آزمایش لینک های جدید بدون ایجاد اختلال در پیکربندی شبکه موجود ضروری هستند. کابل‌های پچ نیز انعطاف‌پذیری را برای تغییر سریع طرح‌ بندی شبکه، سازگار با تغییرات در ترتیبات اداری یا ارتقاء فناوری، ارائه می‌دهند.

قیمت پچ کورد شبکه

انتخاب مناسب کابل اترنت به ویژگی های شبکه، محیط نصب و بودجه بستگی دارد. جفت به هم تابیده به طور کلی برای اکثر نیازها کافی است. کواکسیال برای کاربردهای دوربرد عالی است و فیبر نوری برای عملکرد بالا و آمادگی آینده بهترین است. پچ کابل‌ها اتصال و سازماندهی ضروری را فراهم می‌کنند.

کانکتور

کانکتورها یکی دیگر از اجزای ضروری تجهیزات شبکه است. آنها برای اتصال کابل ها به یکدیگر یا اتصال کابل ها به دستگاه های شبکه استفاده می شوند. بسته به نوع کابل و کاربرد شبکه از انواع مختلفی از کانکتورها استفاده می شود.

برای مثال، کانکتورهای RJ-45 معمولاً برای کابل‌های شبکه و کانکتورهای SC برای کابل‌های فیبر نوری استفاده می‌شوند. این کانکتورها اتصال ایمن و قابل اعتماد بین کابل ها و دستگاه های شبکه را تضمین می کنند.

کیستون

در سیستم های کابل کشی، جک کیستون یک اتصال دهنده مادگی است که با کابل های مختلف مانند کابل شبکه کار می کند.

این بخشی از زیرساخت شبکه امروزی است که انتقال داده ها را بین دستگاه ها و از طریق پریزهای دیواری آسان تر می کند. از انواع کیستون ها می توان به موارد زیر اشاره کرد.

• نوع کواکسیال.
• کیستون Cat5e
• کیستون Cat6
• کیستون Cat6a
• کیستون فیبر نوری
• کیستون RJ11/12 (Cat3)
• کیستون SpeedTerm

قیمت کیستون شبکه

پچ پنل

پچ پنل ها یک مکان متمرکز برای اتصال کابل ها از مناطق مختلف یک ساختمان یا محوطه دانشگاه هستند. آنها یک راه حل سازمان یافته و به راحتی قابل مدیریت برای مدیریت اتصالات شبکه ارائه می دهند. پچ پنل ها به مدیران شبکه این امکان را می دهند که بدون ایجاد اختلال در کل سیستم، به سرعت و به راحتی تغییرات یا اضافات را در شبکه ایجاد کنند. آنها همچنین به به حداقل رساندن شلوغی کابل ها و حفظ ظاهری مرتب و حرفه ای کمک می کنند.

قیمت پچ پنل شبکه

انواع پچ پنل

پچ ‌پنل‌ها را می‌توان بر اساس تعداد پورت‌ها دسته‌بندی کرد که پنل‌های 12 پورت، 24 پورت و 48 پورت از رایج ‌ترین آن‌ها هستند. متداول ترین انواع پچ پنل ها عبارتند از:

پچ پنل جفت سیم به هم تابیده

 این پنل ها برای مشخصات جفت مسی به هم تابیده مانند کابل های Cat5E، Cat6، Cat6A  و Cat7 طراحی شده اند. از آنجایی که این مشخصات از گیج‌های سیم‌کشی مسی کمی متفاوت استفاده می‌کنند، توجه به کابل‌ کشی که به رک سیم‌ کشی یا مرکز داده اجرا می‌شود و استفاده از مشخصات مناسب پچ پنل برای مطابقت با آن مهم است. بسته به نوع محیطی که شبکه در آن کار می کند، پچ پنل های خاصی برای کابل های جفت تابیده بدون شیلد (UTP) و کابل های جفت تابیده شیلد دار(STP) وجود دارد.

برای محیط های اداری معمولی، از UTP استفاده می شود. با این حال، اگر محیط عملیاتی در یک کارخانه تولیدی با سطوح بالاتر تداخل الکترومغناطیسی باشد، کابل شیلد دار به محافظت در برابر هرگونه تداخل خارجی که می‌تواند بر عملکرد پیوند تأثیر منفی بگذارد کمک می‌کند. جک‌های RJ-45 برای پایان دادن به اتصالات مبتنی بر شبکه استفاده می‌شوند، در حالی که RJ-11، RJ-14 و RJ-25 معمولاً برای دستگاه‌های صوتی قدیمی استفاده می‌شوند.

پچ پنل فیبر نوری

 پچ پنل ها برای کابل کشی فیبر سینگل مد و مالتی مد در دسترس هستند. بسته به سن فیبر نصب شده، نوع رابط پچ پنل می تواند یکی از موارد زیر باشد:

LC (کانکتور لوسنت یا کانکتور کوچک)؛

SC (کانکتور مشترک)؛

ST (نوک مستقیم)؛

FC (کانکتور فیبر)؛

MT-RJ (جک ثبت شده انتقال مکانیکی)؛

MPO/MTP (فشار چند فیبر/کشش چند فیبر )

پچ پنل کواکسیال

کابل کواکسیال بیشتر برای نصب AV استفاده می شود. پچ پنل های کواکسیال دستگاه هایی مانند پخش کننده های رسانه تلویزیونی و دوربین های ویدئویی را به سیستم های سوئیچینگ و میکس AV متمرکز متصل می کنند. این پچ پنل های AV و پچ پنل های شبکه اغلب در یک کمد سیم کشی یا مرکز داده وجود دارند.

پچ پنل ها به صورت فاکتورهای ثابت یا مدولار هستند. یک پچ پنل ثابت دارای کانکتورهایی است که قابل تغییر یا تغییر نیستند. پچ پنل‌های مدولار می‌توانند انواع کانکتورها را تعویض کنند و انعطاف‌پذیری بیشتری را در خاتمه انواع مختلف کابل‌های مسی، فیبر نوری و کابل‌های کواکسیال فراهم می‌کنند.

رک ها و کابینت ها

 برای نگهداری و محافظت از تجهیزات شبکه مانند سرورها، سوئیچ ها و پچ پنل ها استفاده می شوند. آنها یک محیط امن و سازمان یافته برای سیستم کابل کشی فراهم می کنند. رک ها و کابینت ها به گونه ای طراحی شده اند که اندازه ها و انواع مختلف تجهیزات را در خود جای دهند و از تهویه مناسب و دسترسی آسان برای تعمیر و نگهداری و عیب یابی اطمینان حاصل کنند.

مدیریت کابل یکی از جنبه های حیاتی سیستم های کابل کشی ساخت یافته است. این شامل استفاده از ابزارها و تکنیک های مختلف برای سازماندهی و ایمن سازی کابل ها است.

مدیریت صحیح کابل به جلوگیری از آسیب کابل، به حداقل رساندن تداخل سیگنال و حفظ ظاهری مرتب و حرفه ای کمک می کند. برای مدیریت موثر کابل معمولاً از بند کابل، سینی کابل و برچسب کابل استفاده می شود. این ابزارها تضمین می‌کنند که کابل‌ها سازمان‌دهی شده، محافظت شده و به راحتی قابل شناسایی هستند و کار تعمیر و نگهداری و عیب‌یابی را بسیار آسان‌تر می‌کنند.

با درک اجزای سیستم های کابل کشی ساخت یافته، مدیران شبکه می توانند به طور موثر یک زیرساخت شبکه قابل اعتماد و کارآمد را طراحی، نصب و نگهداری کنند. هر جزء نقش حیاتی در تضمین عملکرد روان شبکه ایفا می کند و به عملکرد کلی و قابلیت اطمینان سیستم کمک می کند. نصب و سازماندهی مناسب این قطعات برای به حداکثر رساندن مزایای کابل کشی ساختاریافته و ایجاد زیرساخت شبکه قوی ضروری است.

برای ملاحظه تجهیزات شبکه تولید رایا تدبیر کویر با برند کالوات کلیک نمایید.