کور فیبر نوری چیست

کابل‌های فیبر نوری برای شبکه‌های مدرن ضروری هستند و امکان انتقال داده‌ها را با سرعت بالا و قابل اعتماد فراهم می‌کنند. در میان بسیاری از ویژگی های آنها، تعداد کور فیبر نوری به طور مستقیم بر ظرفیت داده و عملکرد شبکه تأثیر می گذارد. درک این جنبه کلیدی برای انتخاب درست بسیار مهم است. این مقاله شما را با اصول اولیه کور یا هسته های فیبر نوری آشنا می کند و راهنمایی های عملی برای انتخاب کابل فیبر نوری مناسب برای رفع نیازهای شبکه شما ارائه می دهد.

شناخت کور فیبر نوری

هسته‌های فیبر قلب کابل‌های فیبر نوری هستند که سیگنال‌های نوری را که داده‌ها را منتقل می‌کنند، منتقل می‌کنند. هسته ساخته شده از شیشه یا پلاستیک با کیفیت بالا، نقش مهمی در تعیین عملکرد کابل دارد.
تعداد کل کور ها برای یک کابل پچ فیبر 1 عددی به عنوان تعداد انشعابات ضرب در تعداد هسته در هر شاخه محاسبه می شود (اگر هیچ شاخه ای وجود نداشته باشد، تعداد شاخه ها = 1). به عنوان مثال، تعداد کل هسته ها در یک کابل MTP®-8 برابر است با 4 (تعداد شاخه ها) x 8 (کانکتور MTP-8) = 32 هسته.

امروزه استفاده از فیبر نوری عدد های جدیدی را به دنیای انتقال اطلاعات وارد کرده است. برای اطلاعات بیشتر مقاله اترنت 100G/40G و کابل فیبر نوری مالتی مود را مطالعه نمایید.

نحوه انتخاب تعداد مناسب کور فیبر نوری

پس از پرداختن به مفاهیم اولیه هسته های فیبر، تمرکز بعدی بر روشن شدن معیارهای انتخاب تعداد مناسب کور فیبر نوری است. هنگام برنامه ریزی شبکه فیبر نوری، عوامل مختلفی باید مورد ارزیابی قرار گیرند تا از عملکرد و مقیاس پذیری بهینه اطمینان حاصل شود. بخش‌های زیر به چگونگی انتخاب تعداد مناسب هسته فیبر بر اساس نیازهای اتصال فعلی و آینده و استانداردهای صنعت شما می‌پردازد.

1. به تعداد دستگاه ها فکر کنید

یک قانون ساده این است که هر دستگاه به دو هسته نیاز دارد – یکی برای ارسال و دیگری برای دریافت داده. با شمارش چند دستگاهی که در حال اتصال هستید شروع کنید. برای مثال، اگر 10 دستگاه دارید، حداقل به 20 هسته نیاز دارید. با این حال، اگر تجهیزات شما از ارتباط سریال پشتیبانی می کند یا اجازه مالتی پلکس شدن دستگاه را می دهد، ممکن است بتوانید تعداد کل هسته های فیبر مورد نیاز را کاهش دهید.

2. هزینه ها را هوشمندانه ارزیابی کنید

تعداد هسته فیبر بیشتر با هزینه اولیه بالاتری همراه است، اما اگر انتظار دارید شبکه خود رشد کند، ارزش آن را دارد. اکنون انتخاب تعداد هسته کمی بزرگتر از تعویض کابل ها در آینده، اغلب مقرون به صرفه تر است. تعادلی بین بودجه فعلی و نیازهای آینده خود ایجاد کنید.

3. استانداردهای صنعت را دنبال کنید

برای اکثر تنظیمات، کابل‌های 12، 24 یا 48 هسته‌ای گزینه‌های رایجی هستند که سازگاری با تجهیزات مدرن و سهولت مدیریت را تضمین می‌کنند. استاندارد IBDN استفاده از کابل‌های 12 هسته‌ای برای اتاق‌های ارتباطی در ساختمان‌ها و کابل‌های 24 هسته‌ای برای اتاق‌های توزیع اصلی را پیشنهاد می‌کند که می‌تواند به عنوان نقطه شروع عملی برای انتخاب شما باشد.

توصیه هایی برای کور فیبر

برای اطمینان از عملکرد قابل اعتماد شبکه شما و سازگاری با نیازهای آینده، ضروری است که هنگام انتخاب کابل های فیبر پچ، خواسته های شرکت یا مرکز داده خود را در نظر بگیرید. در زیر، سناریوهای رایج را بیان می‌کنیم و توصیه‌هایی برای کمک به انتخاب شما ارائه می‌کنیم.

شبکه های سازمانی

پچ کورد فیبر نوری (1 یا 2 هسته فیبر):

این کابل‌ها در شبکه‌های سازمانی بسیار مهم هستند، این کابل‌ها دستگاه‌های شبکه مانند سوئیچ‌ها، روترها و سرورها را به هم متصل می‌کنند و اتصال پایدار و پرسرعت را تضمین می‌کنند. آنها نقشی کلیدی در مدیریت و پیکربندی مجدد شبکه ایفا می‌کنند و به تنظیمات کارآمد اجازه می‌دهند تا با تغییرات سازمانی سازگار شوند و زمان خرابی را به حداقل برسانند.

کابل های مولتی فیبر داخلی:

برای اتصالات داخلی بین تجهیزات و پچ پنل ها در مسیرهای ثابت استفاده می شود. این کابل های مقرون به صرفه برای کابل کشی ساخت یافته در محیط های سازمانی که پهنای باند متوسط ​​و مقیاس پذیری مورد نیاز است، عالی هستند.

دیتا سنتر

کابل پچ کورد:

• کابل های پچ کورد Simplex (1 هسته فیبر): ایده آل برای انتقال داده های یک طرفه، معمولاً در سیستم هایی مانند نظارت یا پخش استفاده می شود. همچنین می تواند با ماژول های BiDi جفت شود تا از ارتباط دو طرفه بین دستگاه هایی مانند سوئیچ های شبکه یا روترها پشتیبانی کند.
• کابل های پچ کورد فیبر دوبلکس (2 هسته فیبر): مناسب برای ارتباطات دو طرفه، که در آن داده ها در هر دو جهت به طور همزمان منتقل می شوند. این نوع کابل معمولاً برای اتصال دستگاه هایی مانند سوئیچ ها، روترها و تجهیزات شبکه در مراکز داده استفاده می شود.

• پچ کورد MTP/MPO با چگالی بالا (چند هسته‌ای): برای نیازهای کابل‌کشی با چگالی بالا در مراکز داده ضروری است که امکان مهاجرت نرخ کارآمد و اتصالات بین رک در مقیاس بزرگ را فراهم می‌کند. کابل های ترانک برای اتصالات طولانی بین رک ها استفاده می شود، در حالی که کابل های جامپر اتصالات داخل رک را تسهیل می کنند.

• پچ کورد فیبر نوری Uniboot (2 هسته فیبر): با طراحی صرفه‌جویی در فضا، این کابل‌ها برای اتصالات با چگالی بالا در مراکز داده ایده‌آل هستند و استفاده کارآمد از فضا را تضمین می‌کنند و به هم ریختگی کابل‌ها را کاهش می‌دهند.

با اینکه فیبر نوری در حال گسترش است، استفاده از راه های قدیمی ارتباط مانند کابل تلفن هنوز در جریان است. برای اطلاع از نحوه ایجاد اتصالات آن می توانید مقاله آموزش سوکت زدن کابل تلفن را مطالعه نمایید.

نتیجه گیری

انتخاب تعداد مناسب هسته فیبر برای اطمینان از کارایی و مقیاس پذیری شبکه شما بسیار مهم است. با در نظر گرفتن عواملی مانند تعداد دستگاه، هزینه و استانداردهای صنعت، می توانید تصمیمی آگاهانه بگیرید که نیازهای فعلی و آینده را برآورده کند. انتخاب پیکربندی مناسب هسته فیبر به بهینه‌سازی عملکرد شبکه و محافظت از زیرساخت‌های شما در آینده کمک می‌کند.