تفاوت کابل شبکه و کابل فیبر نوری

کابل‌های فیبر نوری و کابل‌های شبکه یا اترنت دو مورد از مهم‌ترین استانداردهای کابل انتقال داده هستند. اما با توجه به موارد استفاده از آن‌ها مانند مسیرهای مورد استفاده و اصطلاحات محاوره‌ای هر از گاهی به جای یکدیگر استفاده می‌شود. دانستن تفاوت کابل شبکه و فیبر نوری بسیار مهم است. یکی از آنها معمولاً برای مقاصد صنعتی و یا زمانی که به کابل کشی بسیار طولانی نیاز است استفاده می شود. در حالی که دیگری برای شبکه های خانگی، دفاتر کوچک و اتصال دستگاه های مصرف کننده طراحی شده است.

انواع مختلفی از هر دو وجود دارد که ویژگی‌های متفاوتی را ارائه می‌دهند و با موارد استفاده متفاوت طراحی شده‌اند. بنابراین مقایسه مستقیم کابل‌های فیبر نوری در مقابل کابل‌های شبکه تمام ماجرا نیست. در اینجا همه چیزهایی که باید در مورد کابل های فیبر نوری و اترنت بدانید تا تصمیم بگیرید کدام یک برای شبکه شما مناسب است آورده شده است.

امروزه کابل های شبکه در طیف وسیعی از دسته ها و اندازه ها در دسترس است. این تغییرات از دسته های ساده‌تر و قدیمی‌تر Cat5e تا قوی‌تر و محافظ‌تر Cat6A تا کابل‌های پرچم‌دار Cat8 را شامل می‌شود.این کابل ها عملکرد بسیار بیشتری را برای شبکه‌های سخت‌گیر ارائه می‌دهد.

مانند کابل‌های شبکه، کابل‌های فیبر نوری توانمندتر شده‌اند و محافظت بهتری دارند. کابل‌های فیبر نوری معمولاً در جاهایی استفاده می‌شوند که انبوهی از داده‌ها باید بدون تداخل و در فواصل بیشتر منتقل شوند. در طیف وسیعی از سبک‌ها با موارد استفاده متفاوت در نظر گرفته می‌شوند.

اغلب، آنها را می توان به کابل های فیبر نوری سینگل مود و مالتی مود جدا کرد، اگرچه انواع فرعی از آن کابل ها وجود دارد که  عملکرد خاصی را ارائه می دهند.

تفاوت کلیدی کابل شبکه و فیبر نوری

تفاوت کلیدی در بحث کابل های فیبر نوری در مقابل کابل های شبکه، در ساختار فیزیکی آنهاست. حتی اگر آنها بتوانند همان کار انتقال داده را انجام دهند. بیشتر کابل‌های شبکه از جفت‌های مسی به هم تابیده شده ساخته شده‌اند. به این معنی که از برق برای انتقال اطلاعات در طول کابل استفاده می‌کنند. آن سیم‌های درون خود کابل با سطوح و انواع مختلف شیلد محافظت می‌شوند، از جمله فویل، شیلد بافته شده، اسپلاین (جدا کننده) پلاستیکی و ترکیبی از هر سه.

از طرف دیگر کابل های فیبر نوری از نور برای انتقال اطلاعات استفاده می کنند. آنها با استفاده از یک هسته فیبر شیشه ای برای هر کابل فیبر نوری به این امر دست می یابند. این هسته به یک پرتو نور (یا پرتوهای چندگانه، در مورد کابل‌های چند حالته) اجازه می‌دهد تا با سرعت نور از کابل به جلو و عقب حرکت کند و از نظر تئوری، اطلاعات را با حداکثر سرعت ممکن از لحاظ فیزیکی منتقل کند.

کابل‌های سینگل مود، با یک رشته شیشه‌ای، می‌توانند اطلاعات را در بیشترین فاصله‌ها با بیشترین قابلیت اطمینان منتقل کنند. در حالی که کابل‌های فیبر نوری مالتی مود می‌توانند اطلاعات بیشتری را با سرعت‌های مشابه انتقال دهند. اما برای حفظ یکپارچگی و دقت سیگنال نیاز به تقویت منظم دارند.

تفاوت پهنای باند کابل شبکه و فیبر نوری

کابل های فیبر نوری بسته به نوع کابل مورد استفاده، طیف وسیعی از پهنای باند مختلف را پشتیبانی می کنند. در بالاترین مقیاس، توانمندترین کابل های فیبر نوری (کابل های تک حالته OS2 و کابل های چند حالته OM5 ) می توانند تا 100 گیگابیت در ثانیه داده را انتقال دهند. کابل‌های OM5 می‌توانند این کار را در طول کابل تا 1300 فوت انجام دهند. با این حال، کابل‌های OS2 می‌توانند این مقدار داده را تا 125 مایل قبل از نیاز به تکرار یا تقویت انتقال دهند.

در مقایسه، کابل‌ شبکه معمولاً نرخ داده محدودی دارند که فقط یک گیگابیت در ثانیه است. اتصالات اترنت گیگابیتی که در اکثر دستگاه‌های مصرف‌کننده وجود دارد. با این حال، اخیراً اترنت 2.5 گیگابیتی در رایانه‌های شخصی پیشرفته و لپ‌تاپ‌ها رایج‌تر شده است. شما در موارد خاص می‌توانید اتصالات شبکه اترنت 10 گیگابیتی را دریافت کنید، اگرچه این تنظیمات معمولاً سازمانی و حرفه‌ای هستند. در تئوری، اترنت می تواند تا 40 گیگابیت در ثانیه را مدیریت کند، اما این بسیار نادر است و در هیچ دستگاه مصرف کننده ای یافت نمی شود.

تفاوت سرعت انتقال کابل شبکه با فیبر نوری

کابل‌های شبکه به اندازه کابل‌های فیبر نوری نمی‌توانند انتقال سرعت را در فواصل طولانی تر داشته باشند. انواع کابل شبکه می‌توانند مسافت 100 متری را روی یک کابل پشتیبانی کنند. اما این امر به ویژه در استانداردهای کابل قدیمی‌تر عملکرد را محدود می‌کند. در جایی که کابل Cat6 می تواند سرعت انتقال داده 10 گیگابیت در ثانیه را تا 37 متر به دست آورد، تا 100 متر فقط به 1 گیگابیت در ثانیه محدود می شود. استاندارد Cat7a قادر به 40 گیگابیت در ثانیه در کابل های 50 متری است. اما این میزان در 100 متر به تنها 10 گیگابیت در ثانیه کاهش می یابد. با در نظر گرفتن این موضوع، کابل های فیبر نوری به خصوص در فواصل دورتر توانایی بسیار بیشتری دارند.

تفاوت تداخل الکترومغناطیس بر روی کابل

بخشی از این پشتیبانی برای فواصل بیشتر به دلیل چالش هایی است که هر نوع کابل با تداخل مواجه است. تداخل الکترومغناطیسی (EMI) بسیار رایج است و برای برخی از کابل های اترنت یک مشکل واقعی است.

در مقایسه، کابل‌های فیبر نوری تقریباً با مشکلات EMI مواجه نیستند. به عنوان یک منبع انتقال داده مبتنی بر نور، آنها در برابر EMI حساس نیستند. این باعث می شود کابل فیبر نوری منبع قابل اطمینان تری برای انتقال داده، به ویژه در فواصل طولانی تر باشد.

این بدان معنا نیست که کابل های فیبر نوری هیچ محافظی ارائه نمی دهند. در واقع، نقاط پایان‌دهنده، آداپتورها، کیستون ها، و پنل‌ها و دستگاه‌هایی که به آن‌ها متصل می‌شوند، همگی باید دارای مقداری محافظ EMI برای محافظت از داده‌ها پس از انتقال از کابل فیبر نوری به یک دستگاه الکترونیکی باشند.

در جایی که کابل‌های شبکه به خوبی در برابر EMI محافظت نمی‌شوند، می‌توانند در برابر آسیب فیزیکی محافظت بیشتری داشته باشند. جفت‌های مسی به هم تابیده شده، به‌ویژه زمانی که توسط فویل‌ها و شیلد محافظت می‌شوند، از نظر فیزیکی بادوام‌تر از کابل‌های فیبر نوری هستند. رشته‌های شیشه‌ای هسته آن‌ها می‌توانند شکننده باشند.

کابل‌های شبکه بسیار ارزان‌تر از کابل های فیبر نوری هستند، بنابراین هنگام ساخت شبکه (شبکه‌های) خود این را در نظر داشته باشید.

بیشتر بدانید: کابل فیبر نوری چیست

ویدئو مقایسه کابل شبکه با کابل فیبر نوری

در این ویدئو به بررسی تفاوت های موجود بین این دو بستر پسیو ارتباطی پرداخته شده است.

نحوه انتخاب کابل مناسب پروژه

انتخاب بین کابل های فیبر نوری در مقابل کابل های شبکه ساده تر از آن چیزی است که فکر می کنید. اگر در حال راه‌اندازی یک شبکه خانگی، یک شبکه اداری کوچک هستید، یا فقط می‌خواهید برخی از کابل‌های شبکه را در هر فاصله تا ۱۰۰ متر اجرا کنید، ساده‌ترین، مقرون‌ به‌ صرفه‌ترین و ساده‌ترین راه‌حل، کابل‌های شبکه مسی خواهد بود. در نظر بگیرید که چه مقدار محافظت و چه نوع نرخ داده ای نیاز دارید. دسته مناسب کابل را خریداری کنید. سوکت RJ45 تقریباً در همه جا حاضر است، به خصوص در دستگاه های مصرف کننده، بنابراین تنظیم و اجرا آن را آسان تر از یک کابل فیبر نوری توانا خواهید یافت.

با این حال، به دلیل محدودیت های کابل کشی اترنت، کابل های فیبر نوری همیشه یک راه حل جایگزین هستند. اگر می‌خواهید تضمین‌های بهتری برای حفاظت داده‌های خود ارائه دهید، می‌خواهید کابل‌ها را در فاصله‌ای طولانی اجرا کنید، یا در حال ساخت بر روی یک شبکه فیبر نوری موجود هستید، کابل‌های فیبر نوری راه‌حل بهتری خواهند بود.

درست مانند کابل‌های اترنت، هنگام انتخاب کابل فیبر نوری، حتماً نوع کابل سینگل مود یا مالتی مود را انتخاب کنید که برای نقشی که برای آن در نظر دارید مناسب‌تر است. کابل‌های با عملکرد یا شیلد بیش از آنچه نیاز دارید نخرید، زیرا این کابل‌ها بدون نیاز به پرداخت هزینه اضافی برای شما بهترین عملکرد را ارائه می دهند.

سوالات متداول (FAQ)

• مهمترین تفاوت کابل شبکه با کابل فیبر نوری چیست

پهنای باند مهمترین تفاوت این دو بستر ارتباطی است. البته پارامترهای مهم دیگری نیز تعیین کننده ات که در مقاله بالا به آن اشاره شد

• اثر EMI بر کابل شبکه و فیبر نوری چگونه است

EMI معرف اثر الکترومغناطیس بر روی هادی است. از آنجا که در فیبر نوری از شیشه به جای فلز برای ارتباط استفاده شده، شاهد هیچگونه اثری از جانب امواج الکترومغتاطیسی نیستیم.